Surinaamse Kalkoen Curry Masala
We zitten vol in de proefwerken, de kleine grote man en ik. Hij zit relaxed met een kop thee en een boterhammetje over z’n boeken gebogen en ik probeer hem waar het kan te ondersteunen. Want het gaat niet echt lekker en ik maak me, meer dan hij, grote zorgen. De afgelopen vier jaar is hij vrijwel vlekkeloos door zijn school gelopen maar nu in het laatste jaar ligt dat anders. Het wil niet, het lukt niet en het gaat maar niet lukken. Wat we ook doen maar ook, wat hij ook doet, er komt maar geen stijgende lijn in. Heel voorzichtig probeer ik me er dus al bij neer te leggen dat het dit jaar wel eens niet kon gaan lukken. Nu al, dan kan het misschien alleen nog maar mee vallen of komt de klap niet zo hard aan.
Ik blijf dus zorgen voor kopjes thee en voedzame maaltijden en probeer zo veel mogelijk naast hem en achter hem te staan. Want de tijd is gekomen dat voor hem staan gewoonweg niet meer kan (sowieso steekt hij inmiddels een halve meter boven me uit) en hij het echt zelf moet gaan doen.
Voor de nodige energie maken we vandaag dus een lekkere warme stoofpot, met zacht gegaard kalkoenfilet en aardappeltjes. Hij vond de aardappels net wat te gaar, waar hij wel gelijk in had maar toch.
Voor 4 personen heb je nodig:
- 400 gram kalkoenfilet (of kipfilet)
- 1 flinke ui
- 1 Spaanse peper (ik gebruikte een halve)
- 2 teentjes knoflook
- 1/2 tl zout
- 4 el Surinaams (Hindoestaanse) Curry Masala poeder
- 3 el zonnebloemolie
- Ongeveer 750 gram vrij vastkokende aardappelen
- 1 bouillonblokjes (kip)
- 350-400 ml water
- 2 laurierblaadjes
- 200 gram fijne sperziebonen
(Geïnspireerd door Kayotic Kitchen)
Piadina’s
Stiekem vind ik Jamie Oliver gewoon leuk. De manier hoe hij tig Propoints aan olijfolie drizzelt, met potten en pannen gooit. Maar ook hoe hij keer op keer weer iets weet te verzinnen dat scoort. 30 minutes, nee we doen het in 15 minutes, we helpen alle Engelse kids aan een gezonde lunch, geven on the side een stel opgegeven tieners een toekomst in z’n restaurant en of dat nog niet genoeg is helpt hij ons allemaal uit de recessie met Save with Jamie. En terwijl hij met z’n rechterhand het volgende boek al schrijft, zet hij met zijn linkerhand handtekeningen tijdens z’n zoveelste tour over de wereld en knuffelt hij voor elke camera die het maar wil zien zijn mooie Jools en vier kids (of zijn het er al vijf inmiddels?).
Maar toch, ik mag em wel. Terwijl hij het heeft over drizzles, zips en drops, hij iedereen om zich heen darling en love noemt vindt hij alles brilliant, amazing, dashing en fabulous. En dat is het natuurlijk ook want ik word al moe bij de gedachte aan zijn agenda alleen. En natuurlijk weet ik wel dat er een complete organisatie achter hem zit en dat de piadina echt niet door hem of zijn team bedacht is. Maar toch, je moet maar op het idee komen om zo’n ultra simpel Italiaans broodje te pimpen, te stylen, op z’n best te fotograferen en het vervolgens midden op een pagina in je nieuwe boek te zetten. En dat ik weet niet hoeveel duizend keer verkopen. Want of je nou fan bent of niet, een ding moet je hem na geven, dat doet ie gewoon goed.
Voor 2 flinke piadina’s heb je nodig:
- 125 gram zelfrijzend bakmeel
- 60 ml lauw-warm water
- flinke snuf zout
En dat is het!. Dat alleen al maakt het dat ik dit wilde proberen. Want geef toe, hoeveel simpeler kan een broodje zijn? Roer alles door elkaar met een lepel, schep alles op je aanrecht en kneed het goed door tot een soepel deeg. Deel het deeg door 2 (of door 4 als je liever kleinere broodjes hebt). De pan die ik op de foto gebruik is er een van 28 cm, om je een idee te geven van het formaat broodje. Rol de broodjes uit tot een ronde lap van ongeveer een halve cm dik. Vet een pan licht in met
olie en bak je piadina’s. Ze bollen licht op terwijl ze bakken. Bak de piadina’s in ongeveer 8 minuten rondom gaar.
Kaas – uien brood
Je komt verschillende recepten tegen als je kaas uien brood in tikt bij google. Varierend van bake off stokbroden en ciabatta’s die belegd worden met ui en kaas tot deegjes die uren, zo niet dagen nodig hebben. Ik wilde er best wel wat tijd in steken maar het moest wel vandaag nog op tafel staan. Zuurdesem zat er dus niet in, al staat dat echt in m’n top tien van dingen die ik binnenkort nog eens wil doen. Maar een afbak broodje vond ik het ook weer net niet. Ik kwam uit bij een tussenweg tussen een focaccia, een stokbrood en een Turks brood. Gevonden op een Turkse website met wat aanpassingen van mezelf.
- 500 gram bloem
- 10 gram zout
- 1 zakje gist
- 300 ml lauw-warm water
- scheutje olijfolie
- 3 uien
- 75 gram geraspte oude kaas
- 1/2 tl oregano en 1/2 tl thijm
Het originele recept gebruikt ook nog 4 eetlepels olijfolie in het brood. Ik heb het brood een keer zonder en met de olijfolie gemaakt en vond het brood zonder de olie fijner, iets luchtiger. Het laatste heeft daardoor mijn voorkeur. Gebruik gerust meer of minder uien en kaas als je dat wilt.
