Vlees

Enchiladas met een salade salsa

Zoonlief komt om een uur of vier binnen vallen met gezelschap. In de gang hoor ik “boh, hier ruikt het altijd lekker”. Ik ben geen liefhebber van veel komijn maar de geur ervan door mijn huis vind ik fantastisch. De kleine mup en ik hoefde vandaag nergens heen dus ik had tijd voor iets wat meer  tijd nodig heeft op het vuur. Ik besloot kalkoenfilet heel langzaam te garen in een tomatensaus met warme Mexicaanse kruiden. Er lag nog een pakje tortilla’s in de voorraadkast dus het idee was er snel. Enchilada’s it is.

M’n grote liefde is iets later, hij gaat na zijn werk nog even kijken voor een fiets die we op marktplaats gezien hebben. Mommy needs some new wheels want ik zie het arme vehicle dat fiets moet heten met de dag achteruit gaan. Grotendeels omdat zoonlief er ook zijn krantenweek mee doet en uiteraard nooit gekke dingen ermee doet. Geloof me, mijn fiets heeft zoveel slagen in het achterwiel dat een gemiddelde boot minder deining heeft.

Voor 4 flinke porties:

  • Een pak tortilla wraps van 6 stuks (of maak ze zelf)
  • 400 gram kip- of kalkoenfilet
  • 2 uien
  • 2 flinke tenen knoflook
  • 1/2 rode paprika
  • 1/2 gele paprika
  • 1 blik tomatenblokjes
  • 1 blikje tomatenpuree
  • 1 blik kidneybonen
  • 2 theelepels komijn
  • 1 eetlepel oregano
  • 1 eetlepel gerookt paprikapoeder
  • 200 ml bouillon
  • 3 theelepels maizena
  • 1/2 bosje peterselie of koriander
  • 2 eetlepels zonnebloemolie
  • Neem verse rode peper, chilipoeder of tabasco om het iets pittiger te maken.
  • 100 gram geraspte kaas
Ik heb trouwens zo’n heel mooi rekje om mijn flesjes tabasco in te showen. Want zo’n mooi rekje zet je natuurlijk niet in een kast. Het hebben van een zus in Amerika heeft heel af en toen ook voordelen want zo’n rekje met inhoud vind je dus never nooit niet in Nederland. Zo zit er een Tabasco Chipottle in, met een lichte rooksmaak. Tabasco Habanero, voor de echte die hards want alleen al van de geur springen de tranen tot onder je oksels. Maar ook een Tabasco met fijne knoflooksmaak en, hij paste niet meer in het rekje maar toch, een Tabasco met sweet chili and spice, vergelijkbaar met onze chilisaus maar net iets meer pit. In de enchilada’s gebruikte ik de Chipottle om de gerookte paprikapoeder net even te accentueren en heel noncelant a bit of spice toe te voegen om vervolgens met een gladgeplooid gezicht te kunnen beweren dat ik er geen rode peper in gedaan heb. Echt niet!
En zo maak je het:
  • Snij een ui in kwart ringen, snijd de knoflook klein. Verhit een eetlepel olie en fruit hierin de ui glazig. Voeg de komijn, het paprikapoeder, de knoflook en de oregano toe en laat even met de ui mee bakken. Blus af met het blik tomatenblokjes en roer even goed door. Voeg zout naar smaak toe (1 tl is voldoende) en flink wat verse zwarte peper. Kies er nu ook voor om de rode peper of tabasco toe te voegen.
  • Snijd de kalkoen of kipfilet in niet te kleine stukken, je moet ze later nog eruit vissen en aangezien alles zeker drie kwartier op het vuur staat ben je er zeker van dat alles gaar zal zijn. Voeg de kalkoen toe aan de saus, zorg dat de kalkoen onder ligt en laat de saus even aan de kook komen, zet het gas klein met de deksel erop. Laat dit alles minimaal een half uurtje pruttelen maar roer af en toe zodat het niet aan koekt. Na een half uur zet je de deksel er half op zodat de saus iets kan inkoken. (ongeveer tot 3/4).
  • Haal de kalkoen uit de pan en lepel ongeveer 5 eetlepels saus op de kalkoen (liefst op een bord en niet op een plank want jij poetst natuurlijk ook de keuken zelf). Doe de saus even in een andere kom of een klein keteltje en schep de kalkoen weer terug in de pan. Trek de kalkoen uit elkaar en bak even goed door. Het mag een vrij droge vulling worden, de saus gaat immer over de enchilada’s.
  • Snijd een halve rode paprika, een halve gele paprika en een ui in kwart ringen. Laat het blik kidneybonen uitlekken en voeg alles toe aan het kalkoenmengsel. Blijf goed roer zodat alles goed droog bakt maar uiteraard niet aan bakt.
  • Snijd de koriander en/ of peterselie (ik meng het meestal half.half omdat de mannen niet van een te overheersende koriandersmaak houden) en roer door het kalkoenmengsel.
  • Vet een ovenschaal licht in met olie en vul de tortilla’s met het kalkoenmengsel. Leg de gevulde tortilla’s tegen elkaar in de ovenschaal. Zet de schaal even aan de kant en begin aan de saus
  • Voeg het blikjes tomatenpuree en de 200 ml bouillon aan de saus toe. Laat dit goed warm worden. Maak de 3 theelepels maizena aan met een scheutje water en roer de saus. Laat de saus binden door heel even aan de kook te laten komen. Schenk de saus over de tortilla’s, zorg dat alle tortilla’s bedekt zijn met een dun laagje saus en bestrooi met de gerapte kaas.
  • Verwarm de oven voor op 180 graden (boven/onderwarmte) en laat de enchilada’s in 20 minuten goed warm worden.
Serveer er zure room bij en onderstaande grove salsa. Neem hiervoor:

  • 1/2 rode paprika
  • 1/2 gele paprika
  • 1/2 rode ui
  • 1/2 komkommer
  • 2 tomaten
  • 10 olijven
  • 1 eetlepel citroensap (of nog beter limoensap)
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 1/4 krop ijsbergsla
  • 1/2 bosje platte peterselie
Snijd de paprika’s, de komkommer en de tomaten (zonder pitjes en sap) in blokjes van ongeveer een cm, het is geen echte salsa tenslotte. Snipper de ui heel fijn, snijd de olijven in plakjes. Snijd de peterselie fijn en de ijsbersla in dunne reepjes.
Meng alles behalve de ijsbergsla door elkaar. Maak op smaak met het citroensap, de olijfolie, peper en zout. Schik de sla op een groot bord en schep de grove salsa eroverheen. Leg er eventueel wat Turkse pepertjes bij.
Er zitten veel groenten in deze enchilada’s en toch lijkt het of dat er veel vlees in zit. Mijn grote liefde was dus in zijn nopjes. Net zoals mamma want die heeft eindelijk een nieuwe fiets 🙂

Roastbeef met gegrilde groenten

Ik had nog nooit een hele rosbief gebraden in de oven dus toen ik een paar hele mooie stukken zag liggen bij de slager met een leuke aanbieding ging ik overstag. Thuis aangekomen had ik eigenlijk geen idee hoe te beginnen. Pulled Pork heb ik al eens gemaakt maar dat is meer een kwestie van tijd, regelmatig bedruipen en vooral heel veel geduld. Rosbief is een hele andere zaak, te lang braden en je vlees wordt grijs en taai en dan lijkt het helemaal niet meer op die mooie plaatjes met bijna glimmend rood vlees. Ik liet er dus een hele studie op los via google en kwam er al gauw achter dat, zoals met zoveel, iedereen er anders over denkt, iedereen een mening heeft en bijna iedereen vindt dat de ander het niet goed (zo niet waardeloos) doet. Wij houden ervan de gulden middenweg te kiezen plus we konden sinds lange tijd weer eens onze vlees kernthermometer gebruiken.

Al gauw kwam ik bij Jamie Oliver terecht die zijn Mothership of Roastbeef maakt. Nou als dat nog niet overweldigend klinkt dan weet ik het niet meer. Terwijl ik manlief, die het hele weekend weer klussend in onze nieuwe huis door brengt, veel vlees beloof ga ik aan de slag. We hebben een stuk rosbief van ruim een kilo dus er blijft wellicht nog een mooi plakje over voor op een fijn stokbroodje morgen 🙂

De keurslager geeft aan dat je per 100 gram vlees ongeveer 5 minuten moet aanhouden met een oventemperatuur van 160 graden. Jamie warmt de oven echter voor op 240 graden om deze vervolgens te temperen naar 200 graden zodra het vlees de oven in gaat. Het vlees moet volgens hem ongeveer 50 minuten in de oven. Aan de andere kant gaat men er met een kernthermometer vanuit dat het vlees ongeveer 58 graden moet zijn, dan is het rosé. Mijn ervaring met een stuk rosbief van 1,3 kilo was dat dit ongeveer na 65 minuten bereikt werd. Ik denk dus dat de maten en tijden van Jamie niet helemaal kloppen en dat die van de keurslager er veel meer op lijken. Om te beginnen heb ik het recept van Jamie (ongeveer) aangehouden.

Je hebt nodig:

  • Ongeveer 1 kilo rosbief
  • Thijm
  • Rozemarijn
  • Peper en zout
  • olijfolie
  • Aardappelen, wortelen.
  • knoflook
  • 2 uien
Verwarm de oven voor op 240 graden.
Schil de aardappelen en snijd deze in partjes. Maak de wortelen schoon en snijd deze in de lengt in vier (of als ze erg smal zijn in twee). Snijd de knoflook in plakjes, de uien in parten en hussel deze met de aardappelen, wortelen en 2 eetlepels olijfolie door elkaar. Strooi Thijm, Rozemarijn, zout en peper erover, hussel alles nog een keer en zet even aan de kant.

Laat de rosbief uit de koelkast een half uur rusten. Bind de rosbief zo op dat hij overal even dik is. Smeer de rosbief rijkelijk in met olijfolie en bestrooi met zout en peper. Leg de rosbief op de aardappelen en wortelen en zet in de oven met de kernthermometer er vijf cm. in. Zet de oven op 200 graden.
Controleer de rosbief regelmatig, als deze een kerntemperatuur heeft van 58 graden dan mag het vlees uit de oven. Op een schaal, aluminiumfolie eroverheen en 15 minuten laten rusten. Daarna aansnijden in dunne plakken en de aardappelen en wortel er als garnituur bij serveren.
Het vlees was heerlijk, daar mag niks over gezegd worden. Volgende keer braad ik de rosbief echter apart van de groenten. De groenten waren zo gaar dat het bijna puree was en ik zou geroosterde aardappelen hier lekkerder bij vinden. Het vleessap trekt in de aardappelen en je hebt dus ook niets om een heerlijke jus van te maken, heel erg zonde vond ik dit. Volgende (jawel ik heb nog een stuk in de diepvries) denk ik dat ik de rosbief mooi aanbraad in boter en dan in z’n eentje in de oven zet. Dan heb je sappen om het vlees mee te bedruipen plus je hebt een heerlijke basis voor een vleesjus.

Fast Food Friday; Taco pizza

Het is niet zo dat iedere vrijdag fast food op tafel staat in huize NeptunesKitchen maar meestal is het wel een makkelijke maaltijd. En daar valt een taco pizza from scratch nou helemaal niet onder. De avond ervoor al knoflooksaus maken, ’s middags beginnen met het deeg, alle voorbereidingen treffen dan nog de pizza zelf maken, het neemt al gauw meer tijd in beslag dan je dacht. Maar goed, er zitten dan wel weer twee blije mannen en een vrolijk meisje voor je te happen. En dat is ook veel waard.

We zijn al een een tijd op zoek naar het ideale pizza deeg. Waar ik vroeger een kant en klaar pak mee nam maak ik het deeg nu helemaal zelf. Uit budgettaire overwegingen maar zeker ook omdat ik wil weten wat in ons eten zit. En wat er niet in hoort mag er dan ook uit blijven. Meestal maak ik het deeg en alle toeters en bellen maar rolt manlief het deeg netjes op maat van de bakplaat. We hadden al een paar deegjes van internet geplukt maar dat was het allemaal net niet en dan vraag je je toch af hoe dat kan. Zoveel verschil zit er namelijk maar zelden in. Het een deeg plakt gewoonweg te veel, het ander veert nog terug als het al gebakken op je bord ligt. Maar gisteren keek ik een aflevering van de nieuwe serie Save with Jamie op 24Kitchen. Flitsend mikt hij bloem, gist, water en olijfolie in zijn keukenmachine en onder toeziend oog van een stevige mijnwerker maakt hij in seconden het meest fantastische pizzadeeg. Oké, ik deed het iets minder flitsend want geheid belandt de helft van de bloem en olie op het aanrecht en op dat moment had ik maar 1 fan; onze golden retriever die bij de deuropening van de keuken in de gaten houdt of er niets binnen zijn bereik valt. Het deeg was fantastisch, dat moet ik Jamie na geven. Ik merkte meteen al dat het veel soepeler te verwerken was, mooi rees en goed uit te rollen was. Zou ik dan toch eindelijk het ideale deeg gevonden hebben?

Jamie gebruikt het deeg in de aflevering voor een pan pizza maar merkt op dat het ook goed te gebruiken is om dunner uit te rollen op en bakplaat. Omdat de grote man niet zo van dikke bodems houdt gaan wij het dus lekker dun uitrollen met een lekker dik randje om de kleine man tegemoet te komen. Je kunt het deeg ruim maken, je kunt het invriezen maar, zegt Jamie, je kunt er ook heerlijke broodjes van maken. Bij een van de pizzeria’s hier in het zuiden krijg je altijd een paar kleine broodjes met kruidenboter bij je bestelling (ja want we hebben echt wel eens een pizza afgehaald) en ik vraag me af of dat ongeveer hetzelfde zou smaken. Ik heb nog een klein beetje deeg dus dat ga ik in ieder geval uit proberen. Misschien morgenvroeg zelfs al.

Voor het deeg heb je nodig:

  • 1 kg bloem (goede bloem, type 00, ik weet het, die van mij was van de Euroshopper)
  • 1 zakje gedroogde gist
  • 600 ml lauw water
  • 3 eetlepels olijfolie
  • 1 opgehoopte theelepel zout (ik heb het niet verzonnen)
Zeef de bloem, meng het zout erdoorheen. Los het zakje gist op in het lauwe water en giet dit in een kuiltje bij de bloem. Voeg de olijfolie toe en meng alles tot een soepel deeg. Kneed of dat het een lieve lust is om alle gluten te rekken en te strekken. Denk aan je schoonmoeder en zet flink wat kracht op je deeg of laat je keukenmachine een minuut of tien alles fijn kneden en bel ondertussen even gezellig je schoonmoeder op, zoals ik vandaag deed. Kneed het nog even met de hand door, en dek goed af in je kom. Laat op een warme en tochtvrije plek zeker een uur rijzen.
Sla het deeg na het rijzen even plat, kneed het heel kort door en rol het deeg uit op de bakplaten of schalen die je voor handen hebt. Laat het deeg nog een minuut of 15 rusten (oeps dat was ik vergeten) en beleg de pizza naar wens. Jamie gaat voor 175 graden, geen idee in welke oven dus daar ga je al. Wij kozen uiteindelijk, uit ervaring met onze vorige deegjes, voor 220 graden in onze oven, boven/onder warmte.
En dan het beleg, omdat we best wel van gevarieerd beleg houden kies ik altijd voor een simpele tomatensaus als basis. Ik gebruik de mixbeker van de staafmixer en giet daar een blik gepelde tomaten in, een blikje tomatenpuree (of een flinke eetlepel biber), een teentje knoflook en een flinke eetlepel gedroogde oregano. Even mixen en klaar is je basissaus.
De taco-pizza want daar ging het natuurlijk over:
  • 250 gram rundergehakt
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 eetlepel paprikapoeder
  • 1 theelepels chilipoeder
  • 1/2 theelepel komijn
  • 1/2 theelepel koriander
  • 1 theelepel oregano
Bak het rundergehakt rul met bovenstaande kruiden en zet daarna even apart. Als extra kun je er eventueel een blik kidneybonen doorheen roeren maar dat hebben wij vandaag niet gedaan.
Verdeel het gehaktmengsel over de pizza en verdeel er extra toppings over. Een rode paprika in kwart repen, een Turkse paprika in ringen, flink wat uienringen (rood en wit), jalapeno schijfjes (uit een potje) en als laatste nog een beetje geraspte kaas erover.
Serveer er een koolsalade bij die ik gemaakt heb van: 1/2 spitskool in fijne reepjes met een dressing van: 1/2 zakje Epix slakkenboterkruiden, 1 eetlepel mayonaise, 1 eetlepel azijn, 1 theelepel mosterd, 1 theelepel suiker, zout en peper. Ik kreeg dit recept van de dressing ooit van een hele aardige pizzabakker en sindsdien ben ik er niet vanaf geweken. Omdat iedereen het lekker vind.
Zet er flink wat knoflooksaus bij, dat hoort nou eenmaal zo!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
BlogSociety
Topblogs Topblogs