Vlees
Turkse köfte
Geef mijn grote liefde een gehaktbal, aardappeltjes en een beetje groente en hij is een gelukkig man. Feitelijk heeft hij veel meer niet nodig en met tijd en wijle doe ik ook nog wel graag met hem mee. Een fijn gekruid sappig gehaktballetje op zijn tijd is niks mis mee. Maar ook op zo’n gehaktballetje moet gevarieerd worden. In soorten gehakt, in de toegevoegde kruiden of andere ingrediënten en soms zelfs een beetje in de vorm.
Ik had nog een bloemkool in de koelkast liggen. Aardappelen, bloemkool en een gehaktbal, het idee was er natuurlijk al maar wat had ik er geen zin in vandaag. Op internet viel mijn oog op een Turkse bloemkoolsalade. Hmmmm, dat klonk helemaal niet gek. En bij een Turkse bloemkoolsalade kun je natuurlijk geen Hollandse gehaktbal maken (alhoewel, wie houdt je tegen?) maar wat dacht je van Turkse köfte. De fijne puber was meteen in. “Aardappeltjes uit de oven dan maar? En Cacik?” Oeh, wat kunnen kinderen af en toe fantastische ideeën hebben. Aardappelen, groente en vlees op z’n Turks vandaag.
Duvelkesvlees
Ik had er nog nooit van gehoord beste lezers, Duvelkesvlees. En ergens las ik zelfs dat het een echt Limburgs gerecht was. En toen ik het deze week per toeval liet vallen bij een collega wist zij zelfs te vertellen dat het van Maastrichtse origine was Al kan ik me daar niks bij voorstellen want op de champignons na zit er niets echt Limburgs in. Ik verwachtte eigenlijk iets met rundvlees, gaar gesudderd in een pittige saus. Dus ik keek nogal op toen ik zag dat meestal varkensfricandeau wordt gebruikt en pindakaas! Ow, en een zakje nasikruiden. Liefst natuurlijk zo’n zakje dat moet wellen en waarin je dan een paar spoortjes van vaag groen spul in ontdekt dat ooit, in een lang verleden, een trotse prei was. Dat gaan we niet doen natuurlijk, die maken we wel zelf.
Spare ribs
Ik eet vrijwel alles maar ik hou niet zo van vlees waar bot aan zit, kluiven is niet aan mij besteed. Dus geen kippenpootjes, bouten, liefst geen koteletten en al zeker geen spare ribs. Oké voor spare ribs maak ik een uitzondering. Misschien wel omdat ik de marinade zo lekker vind. Of omdat ik heel erg houd van zacht gegaard varkensvlees. 3 of 4 ribjes en dan is het alweer genoeg geweest. De rest is voor de fijne puber die er nog net niet in duikt, een glimlach trekt van oor tot oor bij een bordje kippenkluifjes en een kotelet eet of dat het zijn laatste maal is. En geloof me, het is echt een zoon van me. Ik was er bij.
Onderstaande marinade is voor ongeveer 2 kilo spare ribs. Let goed op, als je niet gemarineerde ribjes koopt, of ze ontvliesd zijn. Is dat niet zo dan moet je dit zelf nog even doen. Dit komt de smaak en het eten zeer zeker ten goede. Dit vlies (ook membraan genoemd) zit aan de holle kant van de spare rib. Ik vind deze methode makkelijk om te ge-bruiken maar ik gebruik ook vaak een bot mes om onder het vlies te steken. Gebruik een stuk keukenpapier om het vlies los te trekken, zo heb je meer houvast en schonere handen. Continue reading
