Pasta & Deegwaren

Fast Food Friday; Taco pizza

Het is niet zo dat iedere vrijdag fast food op tafel staat in huize NeptunesKitchen maar meestal is het wel een makkelijke maaltijd. En daar valt een taco pizza from scratch nou helemaal niet onder. De avond ervoor al knoflooksaus maken, ’s middags beginnen met het deeg, alle voorbereidingen treffen dan nog de pizza zelf maken, het neemt al gauw meer tijd in beslag dan je dacht. Maar goed, er zitten dan wel weer twee blije mannen en een vrolijk meisje voor je te happen. En dat is ook veel waard.

We zijn al een een tijd op zoek naar het ideale pizza deeg. Waar ik vroeger een kant en klaar pak mee nam maak ik het deeg nu helemaal zelf. Uit budgettaire overwegingen maar zeker ook omdat ik wil weten wat in ons eten zit. En wat er niet in hoort mag er dan ook uit blijven. Meestal maak ik het deeg en alle toeters en bellen maar rolt manlief het deeg netjes op maat van de bakplaat. We hadden al een paar deegjes van internet geplukt maar dat was het allemaal net niet en dan vraag je je toch af hoe dat kan. Zoveel verschil zit er namelijk maar zelden in. Het een deeg plakt gewoonweg te veel, het ander veert nog terug als het al gebakken op je bord ligt. Maar gisteren keek ik een aflevering van de nieuwe serie Save with Jamie op 24Kitchen. Flitsend mikt hij bloem, gist, water en olijfolie in zijn keukenmachine en onder toeziend oog van een stevige mijnwerker maakt hij in seconden het meest fantastische pizzadeeg. Oké, ik deed het iets minder flitsend want geheid belandt de helft van de bloem en olie op het aanrecht en op dat moment had ik maar 1 fan; onze golden retriever die bij de deuropening van de keuken in de gaten houdt of er niets binnen zijn bereik valt. Het deeg was fantastisch, dat moet ik Jamie na geven. Ik merkte meteen al dat het veel soepeler te verwerken was, mooi rees en goed uit te rollen was. Zou ik dan toch eindelijk het ideale deeg gevonden hebben?

Jamie gebruikt het deeg in de aflevering voor een pan pizza maar merkt op dat het ook goed te gebruiken is om dunner uit te rollen op en bakplaat. Omdat de grote man niet zo van dikke bodems houdt gaan wij het dus lekker dun uitrollen met een lekker dik randje om de kleine man tegemoet te komen. Je kunt het deeg ruim maken, je kunt het invriezen maar, zegt Jamie, je kunt er ook heerlijke broodjes van maken. Bij een van de pizzeria’s hier in het zuiden krijg je altijd een paar kleine broodjes met kruidenboter bij je bestelling (ja want we hebben echt wel eens een pizza afgehaald) en ik vraag me af of dat ongeveer hetzelfde zou smaken. Ik heb nog een klein beetje deeg dus dat ga ik in ieder geval uit proberen. Misschien morgenvroeg zelfs al.

Voor het deeg heb je nodig:

  • 1 kg bloem (goede bloem, type 00, ik weet het, die van mij was van de Euroshopper)
  • 1 zakje gedroogde gist
  • 600 ml lauw water
  • 3 eetlepels olijfolie
  • 1 opgehoopte theelepel zout (ik heb het niet verzonnen)
Zeef de bloem, meng het zout erdoorheen. Los het zakje gist op in het lauwe water en giet dit in een kuiltje bij de bloem. Voeg de olijfolie toe en meng alles tot een soepel deeg. Kneed of dat het een lieve lust is om alle gluten te rekken en te strekken. Denk aan je schoonmoeder en zet flink wat kracht op je deeg of laat je keukenmachine een minuut of tien alles fijn kneden en bel ondertussen even gezellig je schoonmoeder op, zoals ik vandaag deed. Kneed het nog even met de hand door, en dek goed af in je kom. Laat op een warme en tochtvrije plek zeker een uur rijzen.
Sla het deeg na het rijzen even plat, kneed het heel kort door en rol het deeg uit op de bakplaten of schalen die je voor handen hebt. Laat het deeg nog een minuut of 15 rusten (oeps dat was ik vergeten) en beleg de pizza naar wens. Jamie gaat voor 175 graden, geen idee in welke oven dus daar ga je al. Wij kozen uiteindelijk, uit ervaring met onze vorige deegjes, voor 220 graden in onze oven, boven/onder warmte.
En dan het beleg, omdat we best wel van gevarieerd beleg houden kies ik altijd voor een simpele tomatensaus als basis. Ik gebruik de mixbeker van de staafmixer en giet daar een blik gepelde tomaten in, een blikje tomatenpuree (of een flinke eetlepel biber), een teentje knoflook en een flinke eetlepel gedroogde oregano. Even mixen en klaar is je basissaus.
De taco-pizza want daar ging het natuurlijk over:
  • 250 gram rundergehakt
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 eetlepel paprikapoeder
  • 1 theelepels chilipoeder
  • 1/2 theelepel komijn
  • 1/2 theelepel koriander
  • 1 theelepel oregano
Bak het rundergehakt rul met bovenstaande kruiden en zet daarna even apart. Als extra kun je er eventueel een blik kidneybonen doorheen roeren maar dat hebben wij vandaag niet gedaan.
Verdeel het gehaktmengsel over de pizza en verdeel er extra toppings over. Een rode paprika in kwart repen, een Turkse paprika in ringen, flink wat uienringen (rood en wit), jalapeno schijfjes (uit een potje) en als laatste nog een beetje geraspte kaas erover.
Serveer er een koolsalade bij die ik gemaakt heb van: 1/2 spitskool in fijne reepjes met een dressing van: 1/2 zakje Epix slakkenboterkruiden, 1 eetlepel mayonaise, 1 eetlepel azijn, 1 theelepel mosterd, 1 theelepel suiker, zout en peper. Ik kreeg dit recept van de dressing ooit van een hele aardige pizzabakker en sindsdien ben ik er niet vanaf geweken. Omdat iedereen het lekker vind.
Zet er flink wat knoflooksaus bij, dat hoort nou eenmaal zo!!

Pasta con verdure verdi

De kinderen eten het liefst “rode pasta” en dat houdt hier in dat ik een simpele Bolognese saus maak. Maar de grote man houdt ook van alle andere pasta’s dus af en toe zorg ik voor de zogenaamde “witte pasta” en springen de kids iets minder enthousiast aan tafel maar schept de grote man een extra bordje op.

Vandaag was zelfs de kleine man enthousiast. Het kleine meisje was naar school geweest en zo moe dat ze nergens meer enthousiast te krijgen was.

Voor 4 personen:

  • 325 gram penne
  • 1 ui
  • 2 teentjes knoflook
  • 150 gram magere spekblokjes
  • 1 bakje kruidenroomkaas (ik gebruik de kruidenkaas van Euroshopper AH of Val Blanc van Aldi)
  • 1 klein potje crème fraîche
  • 2 eetlepels groene pesto
  • 2 theelepels gedroogde oregano
  • ca. 10 olijven, in schijfjes of door drie gesneden.
  • Mengsel van ca. 750 gram groene groenten, wij hadden dit keer een stronkje broccoli, 2 bosuitjes, 1 courgette en een zakje rucola van 75 gram. Peultjes, sperzieboontjes en bijvoorbeeld erwten kunnen ook heel goed.

En zo maak je het:

  • Kook de penne gaar en giet deze af. Bak ondertussen de spekblokjes in een grote pan. 
  • Voeg daarna een gesnipperd uitje toe en de twee teentjes knoflook fijn gesneden. Laat dit rustig even fruiten. 
  • Voeg de pesto en de oregano toe
  • Snijd de groenten. De broccoli stoom ik even beetgaar, de courgette snijd ik in kleine blokjes en bak ik even mee met het ui-spekjes mee.
  • Voeg de kruidenroomkaas en de crème fraîche toe en roer even goed door
  • Roer de pasta door het groentenmengsel en laat even mee warmen. Voeg flink wat zwarte peper toe en eventueel nog een beetje zout.
  • Snij de bosuitjes in ringen en was de rucola, snijd de olijven in drie en schep dit alles op het laatst door de pasta. Laat nog twee minuutjes mee warmen en serveer de pasta meteen.

Spaghetti Carbonara

Vorige week zat ik met 1 oog te volgen (het ander oog hield onze peuter in de gaten) hoe er een discussie gaande was over Spaghetti Carbonara tijdens een aflevering van MasterChef Australia. Wel room, geen room, meer toevoegingen of het originele recept. Ik ben er wel voor om te beginnen bij de basis, een zo origineel mogelijk recept vinden en dat onder de knie krijgen om het vervolgens aan te passen aan de wensen van mezelf en mijn gezin. Goed, slank zal dit gerecht niet echt gaan worden, laat de spek en de eieren weg er rest nog gewoon spaghetti. Maar het leek me heel goed mogelijk om er meer groente in te verstoppen, even beetgaar gekookt en op het laatste moment er met de eieren warm door scheppen.

Maar allereerst ging ik op zoek naar de “originele” en kwam er achter dat hierover, zoals bij zoveel gerechten, ook niet echt eenduidigheid is. Alweer kwam ik terecht bij een recept van Coquinaria maar toch heb ik ervoor gekozen om het recept iets aan te passen. Dat deden de Italianen destijds kennelijk ook al dus waarom zou deze mamma dat niet mogen 😉

Voor 4 fijne bordjes pasta heb je nodig:
– 250 gram pasta
– 150 gram magere spekreepjes
– 1 flinke teen knoflook
– 1 eetlepel olijfolie (truffelolie heb ik gebruikt en dat was heerlijk)
– 3 eieren en 1 eidooier
– 75 gram versgeraspte kaas (ik had geen Parmezaanse kaas in huis en heb oude kaas gebruikt)
Extra toegevoegd: een kwart rode paprika in kleine blokjes, een stukje courgette in blokjes, een paar kastanjechampignons in kwarten en een paar zwarte olijven in schijfjes gesneden.
Belangrijk is vooral dat alles goed op temperatuur is. Goed roeren en de pasta meteen serveren om te voorkomen dat je pasta met roerei krijgt. Wellicht ook lekker maar in deze niet de bedoeling.
Kook de pasta zoals je gewend bent en bak ondertussen de spekjes krokant. Bak als de spek krokant is even de knoflook, de courgette, champignons en paprika mee. Giet de pasta af en voeg deze met de lepel olijfolie bij de spekjes en groenten. Roer ondertussen de kaas door de eieren. Schenk de eieren bij de pasta en roer de eieren nu snel zodat ze niet stollen maar binden als een glanzende saus rond de pasta. Voeg op het laatst de schijfjes olijf toe, maak op smaak met wat vers gemalen peper en serveer meteen op voorverwarmde borden. Heerlijk met een beetje extra geraspte kaas erover.
De kinderen houden normaal alleen van “rode pasta” zoals ze de spaghetti Bolognese noemen maar dit vonden ze erg lekker. Heeeeeeeelijk wist de kleine minimuis van 2 me te vertellen. Een blijvertje dus.

 

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
BlogSociety
Topblogs Topblogs