Wokschotel met broccoli en peultjes

Er moesten afgelopen weekend open dagen bezocht worden. En zoals zoveel tieners van zijn leeftijd heeft hij eigenlijk nog geen idee. De meest uiteenlopende scholen vind hij leuk maar echt gemotiveerd lijkt hij niet te zijn. Voor afgelopen weekend stond het technisch onderwijs en het horeca onderwijs op het programma. Hoe ver uit elkaar kun je ze kiezen schijnt kennelijk iedereen te denken maar ik begrijp hem wel. Want dat zijn nou net de dingen die hij echt leuk vindt, een beetje sleutelen aan auto’s en koken. Hij staat graag in z’n eentje te kokkerellen, een beetje uit proberen, zoeken en proeven in de keuken, net als z’n moeder. Maar aan de andere kant staat hij ook al jaren bij z’n opa in de garage mee te kijken hoe daar brommers en auto’s onderhouden worden. Materiaal aan geven, hier en daar iets vast houden, af en toen zelf iets uit proberen.

Als moeder probeer je natuurlijk de voors en tegens op tafel te leggen. Stiekem bloeide m’n hart op bij het betreden van die hele grote keuken in de horeca school. De geur, de warmte, ik voelde me meteen thuis. Maar ik zag ook dat zoonlief zich een beetje onwennig tussen de grote kookeilanden manoeuvreerde. Hij had duidelijk niet hetzelfde Yessss-gevoel als ik. Langzaam sloeg zijn matige enthousiasme op me over, ik nam hier en daar nog een folder maar in m’n achterhoofd vroeg ik me af of die folder überhaupt gelezen zou worden. Op naar de auto-techniek dus. Hier heb ik geen kaas van gegeten maar de grote man nam het automatisch van me over. Terwijl ik nog opmerkte: “Het stinkt hier wel he” hoorde ik twee mannen achter me diep snuiven: “Heerlijk.” De sfeer op deze school afdeling was beduidend minder maar dat kan ook aan mijn enthousiasme gelegen hebben. Olie, smeer en motoren doen het nou eenmaal niet bij mij. Maar het viel me op dat ook de kleine man niet super enthousiast was. Nu moet je bij pubers wel een beetje graven wil je wat enthousiasme bespeuren als het om school gaat. Bij het horen van Playtstation, Fifa en voetbal gaan de oogjes hier wel twinkelen maar als het om school, educatie en leren gaat moet er toch behoorlijk gemotiveerd worden. Hij doet het, bij tijd en wijle, nog best goed ook maar niet van ganser harte. Niet uit volle borst en met hart en ziel, zoals wij dat vroeger deden, huppelend naar school renden, en vrolijk zingend onze school carrière met tienen door vlogen. Yeah right!

Snijd de kipfilet in fijne reepjes en snipper de ui, de gember en de knoflook fijn. Verhit een grote wokpan en schenk hierin de olie. Bak op hoog vuur de kipfilet rondom aan. Kook ondertussen nog een liter water bij en schenk deze bij het groentewater, hierin wel ik de eiermie. Als het water aan de kook is, mie erin, vuur uit en deksel erop. Apart zetten. Blijf ondertussen de kip goed rond roer en voeg de ui, de gember en de knoflook toe. Schenk dan de helft van de woksaus bij de kipfilet en blijf op hoog vuur alles bakken. Houd alles goed in beweging zodat de suikers in de saus niet aan branden maar het vocht grotendeels verdampt. Wok dan de groenten een paar minuten op hoog vuur mee in de saus. Giet de mie af en laat deze uit lekken in een vergiet (neem dezelfde als de groenten, dat spaart weer afwas). Voeg de taugé toe en schenk de rest van de woksaus in de wokpan. Meng de saus even goed door zodat alle groenten een laagje hebben.