http://es-factory.nl

Es! Moeder. Kookgek. Verzamelt kookboeken. Pedagogisch. Beetje vreemd. En eigenlijk had ze me daar allang. Per toeval kwam ik op haar blog omdat ik zocht naar de combinatie “ricotta” en “kaas maken”. En niet vanwege haar fantastisch, geweldige, vernieuwende en nergens te vinden gerechten. Ik bleef in eerste instantie plakken vanwege haar schrijfstijl. Verhalen waar je ’s nachts, als je niet kan slapen en nog even je favoriete blogs checkt, om ligt te grinniken tot de snurker naast je vraagt wat er zo grappig is in het donker. Es dus! Maar dat zeg je natuurlijk niet. Al heb ik hem wel eens een stuk tekst onder de neus geduwd maar de snurker kon in het nachtelijk uur niet de humor ontdekken die hem had wakker gemaakt. De herkenbare verhalen over de pubers en Pumbaa, die bij ons Bo heet en een Golden Retriever is. Ze-ven-tien! Ik heb het woord met je mee geproefd en stiekem een traantje weg gepinkt. Omdat ik ook bevoorrecht ben en hij “pas” vijf-tien is. Maar twee koppen boven me uit steekt (zonder pet en met veel te laag hangende broek) terwijl ik toch ook tot 1.74 m gekomen ben.

En dan moet je nog een recept uit kiezen. Want ik was in de prijzen gevallen met de Foodblog Swap en mocht van de blog van Es gaan koken. En toen wist ik het niet meer. Want ik had al het een en ander gemaakt. De pittige uienjam (jahaa) en de aardappel raïta (egwel). De venkelsalade die, net als Es, alleen ik zelf lekker vond. Het kikkererwtenbrood dat hier langzaam aan een terugkerend iets word op feestjes. De bagels die ik maakte voor mijn Amerikaanse schoonbroer en die volgens hem, zoals een echte Amerikaans betaamt, toch niet de real deal waren. Ach wij vinden hem ook niet the real deal maar dat hoef je ook niet hardop te roepen zeggen we dan 🙂

En dan zijn er nog de dingen die ik graag nog wel eens wil proberen. Zoals die echte kaas (als ik er de tijd voor heb en krijg), de rillettes of de vindaloo. Ik ga absoluut dit jaar zelf Piccalilly maken en voor deze week staat gewoon de ananas chutney met sinaasappel op het program. Er staat zoveel (echt heul veul) waarvan je denkt, dat had ik ook kunnen bedenken. Maar het dan toch niet doet. Of het toch nog eens wilt proberen. En dan net op een van de drukste maanden in het jaar, we zitten hier in het zuiden namelijk net voor carnaval, mag ik gaan koken van Es Factory. Het is de 27e en ik kijk al zeker 15 dagen wat ik zal gaan koken. Vandaag maakte ik pasta met kip en spekjes. Maar vandaag was ook mijn vrijwilligersdag. Waar ik dus heel veel tijd in een project steek dat ervoor zorgt dat ik maar weinig tijd heb om te koken. Waardoor ik pasta maakte met spekjes. En de kip in de koelkast vergat. Die niemand verder miste maar toch verwerkt moest worden. Dus ik dacht, laat ik het een met het ander combineren. Terwijl mijn fantastische man vanavond weer ging klussen in ons nieuwe huis maakte ik voor hem een hapje. Voor als hij weer thuis kwam en zin zou hebben in wat lekkers. Wat hij altijd heeft. Zodat hij straks goed kan slapen. En niet wakker word van mijn gegrinnik 🙂

En zo kwam ik bij het saucijzenbroodje met kip recept. Want ik had nog kip, dat was duidelijk, en bladerdeeg heb ik eigenlijk altijd wel. En halverwege kwam ik erachter dat ik er weer veel meer aan toe voegde dan de bedoeling was. Maar als er iemand is die dat begrijpt, dan is het Es wel. Want die kookt ook niet altijd volgens scripts. Of zoals het hoort. Vooral met gevoel!

Es ging uit van 12 stuks, 6 plakjes bladerdeeg. Ik maakte er 4 van 4 plakjes bladerdeeg. Omdat het kan! Met hier en daar iets minder, en iets meer. Lekker toch….. 🙂

• 200 gram kipfilet, fijngehakt
• 50 gram magere spekblokjes
• 1 kleine ui, fijn gesnipperd
• 1/2 Spaans pepertje
• 1/2 theelepel zout
• 2 theelepels kerrie poeder (ik gebruik garam masala)
• 1 theelepel uienpoeder
• 1 teentje knoflook
• 1 eetlepel roomkaas
• 4 plakjes bladerdeeg

Verwarm de oven voor op 225 graden (boven/onder)
Bak de spekblokjes uit, fruit erbij het fijn gesnipperde uitje. Laat alles op medium vuur een paar minuten fruiten en voeg dan  de kerrie poeder, de uienpoeder en de Spaanse peper toe. Bak een minuutje mee en voeg de fijn gehakte kipfilet toe. Bak de kipfilet rondom licht bruin aan en voeg de verse knoflook toe. De kip hoeft niet helemaal gaar te zijn, dat komt goed in de oven. Voeg de eetlepel roomkaas toe en zet het vuur uit.

Laat de plakjes bladerdeeg licht ontdooien en verdeel het kipmengsel over de plakjes bladerdeeg (ik had een beetje kip over en dat was ook erg lekker op een boterham kan ik u vertellen). Vouw de bladerdeegflapjes dubbel, plak vast met een beetje water en druk de randjes vast met een vork. Bak de kip flapjes 20 – 22 minuten in de oven. Hij had ze op zonder chili saus of iets. Niet gevraagd ook. Ik knipte de foto, zette ze neer, ging plassen en….. wilde je er nog een sausje bij? Moest dat? Natuurlijk niet schat………..