Bulgur salade met gegrilde groene asperges

Bulgur staat hier bijna wekelijks op tafel en wordt vooral door de kinderen zeer gewaardeerd. Oké, de allerkleinste noemt het nog steeds koekoes maar ze hapt het wel lekker weg en dat doet ze tegenwoordig niet meer met alles wat mamma op tafel zet. Dat is nogal wennen voor me want de fijne puber at vanaf het prille begin dapper al z’n bordjes op. Olijfjes, feta, je kon het zo gek niet maken of hij at het en vond het lekker. Ik irriteerde me mateloos aan vriendjes die aan mijn tafel verkondigde dat iets vies of smerig was. Ik zet tenslotte geen vies en smerig eten op tafel maar het kan natuurlijk dat je iets niet zo lekker vind. We leerden de kleine man dus dat iets niet zo lekker vinden helemaal niet erg was en dat, na proeven, het dan ook heel goed mogelijk was dat ik voor hem iets anders maakte maar eten wat wij op tafel zetten is niet vies of smerig. Hij ontwikkelde smaak en ging zelfs zelf met plezier koken. Missie geslaagd dacht ik, je kon er als ouders wel degelijk voor zorgen dat kinderen gewoon alles eten…… en toen kwam het kleine meisje.

Het kleine meisje tart mijn culinaire vaardigheden, begint al bij het gereedmaken van de tafel te verkondigen dat ze geen honger heeft en voor ik het bestek op tafel heb liggen weet ik al dat ze geen vlees wil en al het andere ook niet lekker vind. Geef haar een bord spaghetti en ze duikt er met huid en haar in en frietjes zijn ook nog wel lekker maar voor al het andere haalt ze haar eigenwijze neusje op. Dus ik benoem alles wat ik op haar bordje leg en ook al ze nee zegt blijft het liggen. En zo eet ze dan toch het tomaatje op, de zwarte olijf (de groene laat ze liggen), het blokje feta (en vraagt er nog een) en zelfs het merguezworstje gaat er gedeeltelijk in. En jaja, ze wil ook koekoes maar schuift met haar vork wel de asperges aan de kant. Die zijn niet zo lekker fluistert ze met een diepe zucht en ach, al met al heeft ze toch goed gegeten dus ik ga akkoord. “Dat komt mooi uit” zegt m’n fijne puber aan de overkant terwijl hij de schaal naar zijn kant van de tafel trekt en de rest smakelijk naar binnen werkt. Het moet nog groeien tenslotte want is pas 1.85 m

Voor 4 personen heb je nodig:

• 200 gram bulgur (fijn)
• 1 rode ui
• 1 klein teentje knoflook
• 1/2 rode paprika
• 500 gram groene asperges
• 1 eetlepel biber salcasi tatli (milde paprikapasta)
• 1/2 bouillonblokje
• zwarte en groene olijven
• hand vol platte peterselie
• scheut olijfolie
• sap van 1/2 citroen

En zo maak je het:

Het werd meer een lauw warme bulgur salade maar een dag erna is de salade koud bij de lunch ook heerlijk kan ik inmiddels vermelden (en dat vond zelfs het kleine meisje). Snipper de rode ui en snijd de paprika in kleine blokjes (1/2 cm). Groene asperges hoef je niet te schillen, je snijdt er een stukje af (het verhoute deel). De asperge kun je heel kort koken maar deze heb ik gegrild. Snijd de asperges op gelijke lengte af tot een cm of tien. Het deel wat over blijft snijd je in blokjes van een cm en leg je even apart.

Fruit de ui even aan in een klein scheutje olijfolie totdat de ui lekker zacht is. Voeg de paprika, de blokjes groene asperge en de eetlepel biber toe en laat nog een minuutje mee fruiten. Voeg de bulgur toe, roer even goed door en schenk dan 350 ml kokend water bij de bulgur. Blijf goed roeren en verkruimel de halve bouillonblok door de bulgur. Deksel op de ketel, vuur uit en laat de bulgur een minuut of tien wellen.

Ondertussen snijd je de olijven door midden en grill je de asperges (en eventueel de rest van de paprika). Snijd de bladpeterselie fijn. Na tien minuten roer je de bulgur goed los en schep je de olijven, de helft van de peterselie, een eetlepel olijfolie en het citroensap door de bulgur. Schep de bulgur salade in een grote schaal en garneer deze met de gegrilde asperges en de rest van de peterselie.

Erbij aten we gegrilde merguez worstjes van de Turkse slager en gegrilde paprika, aubergine en courgette.