Vlees

Saté

Saté, en vooral saté met pindasaus, kan eigenlijk niet binnen het Weight Watch dieet. Die pindakaas hakt er zo in dat het eigenlijk niet meer leuk is. Maar goed, af en toe moet dat natuurlijk wel kunnen. Zelf gemaakt natuurlijk want dat blijft het aller lekkerste. Mijn moeder maakte vroeger al de saté op deze manier. Stukjes vlees marineren met een uitje, aanbakken en dan de saus er gewoon overheen. Alles lekker in één pannetje. Alleen bestond de marinade vroeger alleen uit ketjap met hooguit knoflookpoeder. In de jaren ben ik daar wel wat meer qua kruiden aan toe gaan voegen en soms ook weer eraf halen. Zo gebruikte ik een tijd sereh in de pindasaus maar mijn mannen konden daar toch maar niet aan wennen. En pittig, tjah, dat moet iedereen maar voor zichzelf bepalen. Ik vind mezelf best een pittig meisje, ook buiten de pindasaus om trouwens, maar mijn mannen en het kleine meisje houden er niet zo van. Aan tafel gaat er op mijn bordje dus een extra schepje sambal overheen.

Voor de saté voor 4 personen:

  • 400 gram varkenshaas of fricandeau
  • 2 teentjes knoflook
  • 1 ui
  • 1 eetlepel zonnebloemolie
  • 2 eetlepels ketjap manis
Voor de pindasaus:
  • 300 ml halfvolle melk
  • 2 flinke eetlepels pindakaas
  • stukje gember van ongeveer 2 cm
  • 1 theelepel koriander
  • 2 eetlepels ketjap manis
  • 1/2 Spaanse peper of sambal naar smaak

Snijd het vlees in blokjes van ongeveer 2 cm. Neem gerust kipfilet als je dat wilt, dat doen wij ook regelmatig. Snijd de teentjes knoflook fijn en de ui en kwart ringen. Schep de blokjes vlees om met de ui, de knoflook, de zonnebloemolie en de ketjap en laat dit rustig minimaal een uurtje (of langer als je de tijd hebt) marineren in de koelkast.

Bak het vlees na het marineren rondom bruin en gaar en blus dit vervolgens af met de melk. Zet het vuur zacht en voeg de overige ingredienten toe voor de saus. Laat de saus in dikken tot het de gewenste dikte heeft. Wil je de saus dikker voeg dan nog wat pindakaas toe maar doe dit niet te snel, de pindasaus heeft even tijd nodig om te dikken. Wil je de saus minder dik voeg dan nog een scheutje melk toe.

De kindjes vinden het erg lekker om er nog geroosterde uitjes overheen te strooien maar aangezien die nogal wat WW points bevatten laat ik dit op mijn bordje achterwege.

Jodenhaas

Ik lag laatst weer eens een herhaling van 24Kitchen te kijken ’s nachts. En daar gaf een Engelse slager tekst en uitleg over de mooie stukjes rundvlees die niet standaard in de vitrine bij uw en mijn slager liggen. Stukjes rundvlees als Jodenhaas, longhaas en bavette die volgens de slager zelfs zijn voorkeur hadden boven een “normaal” biefstukje. Dat wekte natuurlijk wel mijn interesse en of het zo moest zijn stond ik een week later bij de horeca groothandel voor een verpakking Jodenhaas. Tjah, dat moest geprobeerd worden.

“Jodenhaas (ook wel schouderhaas of diamanthaas genoemd) is een stukje vlees dat zich bevindt tussen de schouders aan de voorkant van het rund. Orthodoxe Joden mogen vanwege hun spijswetten geen vlees van de achterbout eten maar een stuk biefstuk van de voorvoet is wel toegestaan. Dit verklaart meteen de naam Jodenhaas. Qua vorm lijkt de Jodenhaas op ossehaas maar de stukken wegen slecht 300 tot 400 gram. Het is het meest malse stuk vlees uit de schouder.” (bron: www.jodenhaas.nl)

Toen ik het zo op m’n snijbord had liggen wist ik het niet zeker hoor. Het rook prima, voelde ook goed aan en eigenlijk was er niks om me zorgen over te maken. Maar toch. De eerste kilo die ik kocht was bedoeld voor tijdens het gourmetten en ik wilde natuurlijk wel zeker zijn dat het echt mals vlees was. Ik besloot dus een reep van ongeveer 5 cm af te snijden en dit snel rondom aan te bakken. Na een paar minuutjes rusten stonden de kleine man en ik allebei aan het aanrecht en sneed ik het stuk in reepjes. “wauw”, hoorde ik alleen maar naast me en hij zei daarmee wat ik voelde en proefde. Dit was absoluut een fantastisch stukje rundvlees, heerlijk mals en zacht en zeer zeker een gourmetavondje waardig en terwijl we de kleine stukjes op peuzelden stuurde ik manlief een whatsappje: “Als je langs de groothandel komt……”
Maar hoe zou het zijn om deze Jodenhaas als geheel te bakken? Nou ik kan jullie inmiddels vertellen dat dit ook zeer zeker de moeite waard is. Bovenstaande foto waren stukjes van iets meer dan 250 gram. Eigenlijk vind ik dat het mooi stukje rundvlees niet meer nodig heeft dan peper en zout. Een scheutje olie en een klontje boter in de pan dus en de stukken Jodenhaas met vers gemalen peper rondom bruin aan braden. Ongeveer 3-4 minuten per kant. Daarna ongeveer tien minuten laten rusten op een afgedekt, voorverwarmd bord. Ondertussen bakte in de champignons in het braadvet van de Jodenhaas. De Jodenhaas zouten en snijden en serveren met de gebakken champignons.
Een fantastisch stukje rundvlees, goedkoper dan een biefstukje. Ik kan het jullie zeer zeker van harte aan raden.

 

Macaroni met Smac

Als kind ging mijn grote liefde bij een klasgenootje spelen en kreeg daar macaroni met smac. Thuis vroeg hij, volgens hem, jaren aan zijn moeder om de macaroni ook een keer op die manier te maken maar zijn moeder gaf daar geen gehoor aan. Het heeft allemaal kennelijk indruk gemaakt want hij heeft het er nu, jaren later, nog steeds over. Tijdens mijn zoektocht naar gezonde, voedzame, echte budgetmaaltijden stond ik opeens met een blikje luncheon meat, of smac zoals iedereen het eigenlijk kent, in mijn handen. Dit keer de Euroshopper variant voor maar € 0.89. Ik weet dat manlief het graag eet op een boterham dus het lag eigenlijk al in m’n mandje toen ik bedacht dat het misschien ook op een andere manier te gebruiken was. Ik kan me van vroeger wel herinneren dat mijn moeder smac of ham uit blik gebruikte in koude macaroni dus misschien was het ook wel te gebruiken in een warme macaroni.

Voor 4 personen:

  • 300 gram pasta (neem minder als dit voor jou teveel is)
  • 2 blikjes tomatenpuree
  • 1 ui
  • 3 teentjes knoflook
  • 1 zak soepgroente (450 gram)
  • 1 blikje luncheon meat
  • 3 eetlepels ketjap manis

Kook de macaroni en spoel deze even vlug af. Snipper ondertussen de ui en fruit deze in een klein scheutje olie. Snijd de knoflook fijn en bak heel even mee met de uit. Voeg de soepgroenten toe en bak ook deze even mee. Voeg de tomatenpuree toe en bak ook de tomatenpuree een minuutje mee. Door de tomatenpuree heel even mee te bakken zorg je dat deze minder zuur wordt. Snijd de luncheon meat in blokjes van ongeveer één cm.

 

Roer de macaroni, de luncheon meat en ketjap erdoor en laat goed doorwarmen. Strooi er eventueel een beetje paneermeel en geraspte kaas over en laat even gratineren onder de grill. Je krijgt zo een mooi, knapperig kaas laagje. Deze macaronischotel was bijzonder budgetvriendelijk en kostte:

€ 1.93

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
BlogSociety
Topblogs Topblogs