ui

Zuur van komkommer en paprika

Vaak koop je groenten die je niet helemaal op maakt of waarvan je maar een deel nodig hebt. Een rode paprika gaat wel in z’n geheel in een gerecht maar als je er ook een andere kleur bij wilt doen kies ik er toch vaak voor om een halve van beide te nemen. Een bosje radijsjes vind ik heerlijk voor tussendoor maar een heel bosje gaat dan toch vaak niet op. Manlief houdt niet van tomaten en vaak maak ik dan komkommer en tomaten apart. En gebruik ik dus geen hele komkommer…

Deze salade of zuur van onder andere komkommer en paprika is eigenlijk overal wel bij te serveren. Je maakt fijn de restjes uit je groentelade op en je hebt zeker een week een grote pot zuur. Zoals je kunt zien gebruikte ik naast de komkommer en paprika ook nog radijsjes en rode ui maar probeer gerust ook dunne plakjes meiknol, courgette, puntpaprika’s en als je durft een pepertje.

Neem een ruime weckpot, de pot op de foto is bijna drie liter. Komkommer en courgette worden lekker zacht en veranderen iets van kleur terwijl de paprika nog best knapperig blijft. Varieer naar wat jij lekker vindt en wat er nog in je groentelade ligt.

Voor een grote pot neem je:

  • 1 liter natuurazijn, die donkere
  • 2 glazen water, ongeveer 300 ml
  • 2 volle eetlepels suiker
  • 1/2 tot 1 eetlepel zout
  • 1/2 eetlepel peperkorrels, licht gekneusd
  • 1 komkommer
  • 1 rode of gewone ui (kleur he 😉 )
  • 1 rode paprika of 1/2 rode en 1/2 groene (of wat voor paprika je ook hebt liggen)
  • Vul aan met radijsjes, meiknol, peper, courgette, wortel

Gebruik je wortel, wat erg lekker is, snijd deze dan in dunne plakjes en blancheer de wortel even, een minuut of 2 in koken water

Snijd de ui in dunne halve ringen en alle andere groenten in dunne plakjes. Halveer de plakjes als je ze te groot vind. Laat de wortel afkoelen of spoel even koud af als je wortel gaat gebruiken.

Meng de azijn, het water, de suiker, het zout en de peperkorrels in je weckpot. Houd er rekening mee dat de pot in de koelkast moet passen. Laat het zout en de suiker goed oplossen en proef of er misschien nog wat suiker of zout bij moet. Over smaak valt immer niet te twisten. Wij houden ervan als de groenten nog best zuur is, anderen houden liever van meer zoet-zuur.

Doe de groenten bij het azijnmengsel, zorg dat alles onder staat. Voeg eventueel nog een glas azijn en een glas water toe. Zet de pot nu in de koelkast en laat de smaken goed intrekken. Een uur of twee is in principe al genoeg om te kunnen eten maar de dag erna is alles nog veel lekkerder. Zet de pot gewoon op tafel maar zorg ervoor dat je een schone lepel of tang gebruikt, dat zorgt ervoor dat je het zuur langer kunt bewaren. 10 dagen bewaren is heel goed mogelijk.

Pikante Paprikajam met gekarameliseerde uien

Als je 10 kilo puntpaprika’s in je schoot geworpen krijgt zeg je natuurlijk geen nee. Maar na een paar dagen salades met voornamelijk paprika en allerlei gerechten waar paprika in verwerkt zat waren ze er thuis wel weer klaar mee. Ik besloot er een aantal te roosteren en licht zuur in te maken. En toen ging ik op zoek naar iets anders.

Pikante Paprikajam met gekarameliseerde uien

Al een hele tijd wilde ik een pepergelei maken. De pepers ervoor liggen ook al weken in de vriezer maar het komt er maar niet van. Paprikagelei zag ik niet zo zitten maar paprikajam? Waarom niet. Met een klein pepertjes erin want die had ik toch meer dan genoeg in voorraad. En gekarameliseerde uitjes want je wilt tenslotte iets anders dan anders. Een licht Pikante Paprikajam met gekarameliseerde uien dus. Niet te overdreven zodat we allemaal kunnen proeven. En niet ik alleen 🙂

Hoeveel maak je? Dat is alweer zoiets. Hoeveel potjes? Dat ligt natuurlijk helemaal aan de grootte van je potjes. Voor dergelijke smeerseltjes bewaar ik zo klein mogelijke potjes. In dit geval waren dat een aantal potjes waar kappertjes ingezeten hadden. Een paar keer door de vaatwasser gedraaid om alle geur of smaaksporen te verwijderen.

  • 1200 gram rode paprika’s (kwam toevallig zo uit, pas de verhoudingen gerust aan)
  • 1 flinke Spaanse peper
  • 250 ml rode wijnazijn
  • 450 gram suiker
  • 1,5 tl zout
  • 2 grote uien (of 3 kleinere)
  • 2 eetlepels donkere basterdsuiker

Maak de paprika’s schoon, verwijder de pitjes en aan de binnenzijde. Snijd de paprika in stukjes. Snijd de Spaanse peper in fijne reepjes en doe zowel de paprika als de Spaanse peper in een ruime ketel. Voeg de rode wijnazijn, de suiker en het zout toe en laat het geheel langzaam aan de kook komen. Zet het vuur vervolgens laag en laat de jam afgedekt een half uur pruttelen. Roer regelmatig.

Haal de ketel van het vuur en puree ongeveer 3/4 van de massa met een staafmixer. Ik verdeel hiervoor de bodem op zicht in kwarten en pureer over het gebied van 3/4 ketel. Het hoeft niet precies te zijn, je hebt een jam nodig waar nog stukjes in te vinden zijn. Laat vervolgens de jam inkoken totdat de juiste dikte ontstaat. Probeer met een lepel uit of de jam geleert.

Snipper onder het inkoken de uien heel fijn. Laat de gesnipperde ui op een zacht vuur met een klein beetje olie garen. Neem er je tijd voor, zeker tien minuten. Strooi vervolgens de basterdsuiker over de uien en laat de uien langzaam in 20 tot 30 minuten karameliseren op zacht vuur.

Roer de jam goed door, zorg dat er niet te grote stukken in zitten. Gebruik anders nog een keer de staafmixer. Meng de gekarameliseerde uien door de jam.

Zorg dat een aantal potjes goed schoon zijn en vul ze met de hete jam. Sluit de potjes af en zet ze op de kop op een schone handdoek. Laat de jam zo afkoelen. Draai de potjes pas weer om als ze afgekoeld zijn.

Gebruik de jam bij een stukje kaas, als dipsausje bij je tapas kipspiesjes of gehaktballetjes maar ook op een hamburger. Of bij de BBQ. En met een overgebleven restje gehakt op de boterham was de Pikante paprikajam met gekarameliseerde uien ook erg lekker.

Marokkaans vlees uit de oven

Voor de zoveelste keer op een rij kon ik maar niet kiezen wat ik ging koken van de Foodblog die me tijdens de Foodblog Swap was toegewezen. Dit keer echter niet omdat ik niets kon vinden maar omdat ik eigenlijk alles wel uit wil proberen. Wat een fijne Foodblog heeft Ellouisa. Nu val ik wel een beetje met mijn neus in de boter want de Arabische keuken heeft gewoon heel erg mijn voorkeur. Ik wilde voor zoet gaan, helemaal buiten mijn comfortzone, maar de diverse fijn hartige broodjes trokken mijn aandacht ook.

En toen viel mijn blik op de falafel. Dat wil ik al tijden eens proberen en het komt er maar niet van. Terwijl ik de Turkse winkel stond bedacht ik me dat ik nog gedroogde kikkererwten in huis had dus die liet ik liggen. Kocht wel een blik Turkse kaas voor het geval het toch de Turkse kaasbroodjes werden of Peynirli pogaça, die fijne zachte broodjes met fetakaas die ik al eens van een van mijn cliënten mocht proeven. Een extra bosje peterselie dan maar meenemen ook.

Falafel dus of? En toen kon ik die kikkererwten toch nergens vind pffff…….. en ik had het zo fijn gepland, niks te doen op zondag, lekker Foodblog swappen. Inmiddels is het dinsdag en heb ik die ellendige kikkererwten nog steeds niet gevonden. Tot ik net dat ene laatje opentrek. En daar ligt gewoon een kilo kikkererwten. En dusssssssss……. wordt het Marokkaans vlees uit de oven. Want ik ben even klaar met de kikkererwten. Die eerst nog een nacht moeten weken ook.

Marokkaans vlees uit de oven Continue reading

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
BlogSociety
Topblogs Topblogs